вы́пар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́пар | вы́пары | |
вы́пара | вы́параў | |
вы́пару | вы́парам | |
вы́пар | вы́пары | |
вы́парам | вы́парамі | |
вы́пары | вы́парах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)