вы́пад
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́пад | вы́пады | |
вы́паду | вы́падаў | |
вы́паду | вы́падам | |
вы́пад | вы́пады | |
вы́падам | вы́падамі | |
вы́падзе | вы́падах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)