вы́нятак

‘выключэнне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́нятак вы́няткі
Р. вы́нятку вы́няткаў
Д. вы́нятку вы́няткам
В. вы́нятак вы́няткі
Т. вы́няткам вы́няткамі
М. вы́нятку вы́нятках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)