вы́няньчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́няньчу вы́няньчым
2-я ас. вы́няньчыш вы́няньчыце
3-я ас. вы́няньчыць вы́няньчаць
Прошлы час
м. вы́няньчыў вы́няньчылі
ж. вы́няньчыла
н. вы́няньчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́няньчы вы́няньчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́няньчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)