вы́няньчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́няньчыцца вы́няньчацца
Прошлы час
м. вы́няньчыўся вы́няньчыліся
ж. вы́няньчылася
н. вы́няньчылася

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)