вынагле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вынагле́нне
Р. вынагле́ння
Д. вынагле́нню
В. вынагле́нне
Т. вынагле́ннем
М. вынагле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)