вы́муштраванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
вы́муштраванасць | |
вы́муштраванасці | |
вы́муштраванасці | |
вы́муштраванасць | |
вы́муштраванасцю | |
вы́муштраванасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)