вы́мучыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́мучу | вы́мучым | |
вы́мучыш | вы́мучыце | |
вы́мучыць | вы́мучаць | |
Прошлы час | ||
вы́мучыў | вы́мучылі | |
вы́мучыла | ||
вы́мучыла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
вы́мучыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)