выме́шванне

‘ад вымешаць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выме́шванне
Р. выме́швання
Д. выме́шванню
В. выме́шванне
Т. выме́шваннем
М. выме́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)