вы́мачаны
‘ад вымачыць’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
вы́мачаны | вы́мачаная | вы́мачанае | вы́мачаныя | |
вы́мачанага | вы́мачанай вы́мачанае |
вы́мачанага | вы́мачаных | |
вы́мачанаму | вы́мачанай | вы́мачанаму | вы́мачаным | |
вы́мачаны ( вы́мачанага ( |
вы́мачаную | вы́мачанае | вы́мачаныя ( вы́мачаных ( |
|
вы́мачаным | вы́мачанай вы́мачанаю |
вы́мачаным | вы́мачанымі | |
вы́мачаным | вы́мачанай | вы́мачаным | вы́мачаных |
Кароткая форма: вы́мачана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)