вы́марачыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́марачу вы́марачым
2-я ас. вы́марачыш вы́марачыце
3-я ас. вы́марачыць вы́марачаць
Прошлы час
м. вы́марачыў вы́марачылі
ж. вы́марачыла
н. вы́марачыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́марачыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)