выманту́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выманту́льванне | |
выманту́львання | |
выманту́льванню | |
выманту́льванне | |
выманту́льваннем | |
выманту́льванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)