вы́мамчыць
‘выняньчыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́мамчу | вы́мамчым | |
| вы́мамчыш | вы́мамчыце | |
| вы́мамчыць | вы́мамчаць | |
| Прошлы час | ||
| вы́мамчыў | вы́мамчылі | |
| вы́мамчыла | ||
| вы́мамчыла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́мамчы | вы́мамчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́мамчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)