вы́лупка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́лупка | вы́лупкі | |
| вы́лупкі | вы́лупак | |
| вы́лупцы | вы́лупкам | |
| вы́лупку | вы́лупак | |
| вы́лупкай вы́лупкаю |
вы́лупкамі | |
| вы́лупцы | вы́лупках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)