выкідны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкідны́ выкідна́я выкідно́е выкідны́я
Р. выкідно́га выкідно́й
выкідно́е		 выкідно́га выкідны́х
Д. выкідно́му выкідно́й выкідно́му выкідны́м
В. выкідны́ (неадуш.)
выкідно́га (адуш.)		 выкідну́ю выкідно́е выкідны́я (неадуш.)
выкідны́х (адуш.)
Т. выкідны́м выкідно́й
выкідно́ю		 выкідны́м выкідны́мі
М. выкідны́м выкідно́й выкідны́м выкідны́х

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)