выкідны́
прыметнік, адносны
| выкідны́ | выкідна́я | выкідно́е | выкідны́я | |
| выкідно́га | выкідно́й выкідно́е |
выкідно́га | выкідны́х | |
| выкідно́му | выкідно́й | выкідно́му | выкідны́м | |
| выкідны́ ( выкідно́га ( |
выкідну́ю | выкідно́е | выкідны́я ( выкідны́х ( |
|
| выкідны́м | выкідно́й выкідно́ю |
выкідны́м | выкідны́мі | |
| выкідны́м | выкідно́й | выкідны́м | выкідны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)