выкі́двальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выкі́двальнік | выкі́двальнікі | |
выкі́двальніка | выкі́двальнікаў | |
выкі́двальніку | выкі́двальнікам | |
выкі́двальнік | выкі́двальнікі | |
выкі́двальнікам | выкі́двальнікамі | |
выкі́двальніку | выкі́двальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)