выкіда́льнік

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выкіда́льнік выкіда́льнікі
Р. выкіда́льніка выкіда́льнікаў
Д. выкіда́льніку выкіда́льнікам
В. выкіда́льнік выкіда́льнікі
Т. выкіда́льнікам выкіда́льнікамі
М. выкіда́льніку выкіда́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)