выкшталцо́ўваць
‘удасканальваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выкшталцо́ўваю | выкшталцо́ўваем | |
| выкшталцо́ўваеш | выкшталцо́ўваеце | |
| выкшталцо́ўвае | выкшталцо́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| выкшталцо́ўваў | выкшталцо́ўвалі | |
| выкшталцо́ўвала | ||
| выкшталцо́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| выкшталцо́ўвай | выкшталцо́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выкшталцо́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)