вы́кшталцаваць
‘удасканаліць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́кшталцую | вы́кшталцуем | |
| вы́кшталцуеш | вы́кшталцуеце | |
| вы́кшталцуе | вы́кшталцуюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́кшталцаваў | вы́кшталцавалі | |
| вы́кшталцавала | ||
| вы́кшталцавала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́кшталцуй | вы́кшталцуйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́кшталцаваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)