вы́куць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́кую | вы́куем | |
вы́куеш | вы́куеце | |
вы́куе | вы́куюць | |
Прошлы час | ||
вы́куў | вы́кулі | |
вы́кула | ||
вы́кула | ||
Загадны лад | ||
вы́куй | вы́куйце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́куўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)