вы́кукліць
‘прыбраць, упрыгожыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́куклю | вы́куклім | |
| вы́кукліш | вы́кукліце | |
| вы́кукліць | вы́кукляць | |
| Прошлы час | ||
| вы́кукліў | вы́куклілі | |
| вы́кукліла | ||
| вы́кукліла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́куклі | вы́кукліце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́кукліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)