вы́кукаваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́кукую вы́кукуем
2-я ас. вы́кукуеш вы́кукуеце
3-я ас. вы́кукуе вы́кукуюць
Прошлы час
м. вы́кукаваў вы́кукавалі
ж. вы́кукавала
н. вы́кукавала
Загадны лад
2-я ас. вы́кукуй вы́кукуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́кукаваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)