выкры́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкры́кванне | выкры́кванні | |
выкры́квання | выкры́кванняў | |
выкры́кванню | выкры́кванням | |
выкры́кванне | выкры́кванні | |
выкры́кваннем | выкры́кваннямі | |
выкры́кванні | выкры́кваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)