вы́крык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́крык | вы́крыкі | |
| вы́крыку | вы́крыкаў | |
| вы́крыку | вы́крыкам | |
| вы́крык | вы́крыкі | |
| вы́крыкам | вы́крыкамі | |
| вы́крыку | вы́крыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)