вы́крык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́крык | вы́крыкі | |
вы́крыку | вы́крыкаў | |
вы́крыку | вы́крыкам | |
вы́крык | вы́крыкі | |
вы́крыкам | вы́крыкамі | |
вы́крыку | вы́крыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)