вы́крутка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́крутка | вы́круткі | |
| вы́круткі | вы́крутак | |
| вы́крутцы | вы́круткам | |
| вы́крутку | вы́круткі | |
| вы́круткай вы́круткаю |
вы́круткамі | |
| вы́крутцы | вы́крутках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)