вы́крут
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́крут | вы́круты | |
вы́круту | вы́крутаў | |
вы́круту | вы́крутам | |
вы́крут | вы́круты | |
вы́крутам | вы́крутамі | |
вы́круце | вы́крутах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)