вы́крачыць

‘выйсці за рамкі прыстойнасці (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́крачу вы́крачым
2-я ас. вы́крачыш вы́крачыце
3-я ас. вы́крачыць вы́крачаць
Прошлы час
м. вы́крачыў вы́крачылі
ж. вы́крачыла
н. вы́крачыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́крачыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)