выко́рпванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выко́рпванне | |
| выко́рпвання | |
| выко́рпванню | |
| выко́рпванне | |
| выко́рпваннем | |
| выко́рпванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)