выкліна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкліна́нне | выкліна́нні | |
выкліна́ння | выкліна́нняў | |
выкліна́нню | выкліна́нням | |
выкліна́нне | выкліна́нні | |
выкліна́ннем | выкліна́ннямі | |
выкліна́нні | выкліна́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)