выключэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выключэ́нец | выключэ́нцы | |
выключэ́нца | выключэ́нцаў | |
выключэ́нцу | выключэ́нцам | |
выключэ́нца | выключэ́нцаў | |
выключэ́нцам | выключэ́нцамі | |
выключэ́нцу | выключэ́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)