вы́кленчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́кленчу | вы́кленчым | |
вы́кленчыш | вы́кленчыце | |
вы́кленчыць | вы́кленчаць | |
Прошлы час | ||
вы́кленчыў | вы́кленчылі | |
вы́кленчыла | ||
вы́кленчыла | ||
Загадны лад | ||
вы́кленчы | вы́кленчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́кленчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)