вы́кленчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́кленчу вы́кленчым
2-я ас. вы́кленчыш вы́кленчыце
3-я ас. вы́кленчыць вы́кленчаць
Прошлы час
м. вы́кленчыў вы́кленчылі
ж. вы́кленчыла
н. вы́кленчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́кленчы вы́кленчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́кленчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)