вы́квітаць
‘задаволіць каго-небудзь; выплаціць што-небудзь (доўг)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́квітаю | вы́квітаем | |
| вы́квітаеш | вы́квітаеце | |
| вы́квітае | вы́квітаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́квітаў | вы́квіталі | |
| вы́квітала | ||
| вы́квітала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́квітай | вы́квітайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́квітаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)