вы́каўзнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́каўзну вы́каўзнем
2-я ас. вы́каўзнеш вы́каўзнеце
3-я ас. вы́каўзне вы́каўзнуць
Прошлы час
м. вы́каўзнуў вы́каўзнулі
ж. вы́каўзнула
н. вы́каўзнула
Загадны лад
2-я ас. вы́каўзні вы́каўзніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́каўзнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)