вы́кармак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́кармак | вы́кармкі | |
вы́кармка | вы́кармкаў | |
вы́кармку | вы́кармкам | |
вы́кармка | вы́кармкаў | |
вы́кармкам | вы́кармкамі | |
вы́кармку | вы́кармках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)