выкаране́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выкаране́нне
Р. выкаране́ння
Д. выкаране́нню
В. выкаране́нне
Т. выкаране́ннем
М. выкаране́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)