выкало́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выкало́чванне | |
| выкало́чвання | |
| выкало́чванню | |
| выкало́чванне | |
| выкало́чваннем | |
| выкало́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)