выка́знік

‘член сказа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выка́знік выка́знікі
Р. выка́зніка выка́знікаў
Д. выка́зніку выка́знікам
В. выка́знік выка́знікі
Т. выка́знікам выка́знікамі
М. выка́зніку выка́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)