выкаблу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкаблу́чванне | |
выкаблу́чвання | |
выкаблу́чванню | |
выкаблу́чванне | |
выкаблу́чваннем | |
выкаблу́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)