вызу́чваць
‘вывучаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вызу́чваю | вызу́чваем | |
| вызу́чваеш | вызу́чваеце | |
| вызу́чвае | вызу́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| вызу́чваў | вызу́чвалі | |
| вызу́чвала | ||
| вызу́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| вызу́чвай | вызу́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вызу́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)