вызу́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вызу́бліванне | |
| вызу́блівання | |
| вызу́бліванню | |
| вызу́бліванне | |
| вызу́бліваннем | |
| вызу́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)