выжля́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выжля́тнік | выжля́тнікі | |
| выжля́тніка | выжля́тнікаў | |
| выжля́тніку | выжля́тнікам | |
| выжля́тніка | выжля́тнікаў | |
| выжля́тнікам | выжля́тнікамі | |
| выжля́тніку | выжля́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)