вы́жлукчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
вы́жлукчаны | вы́жлукчаная | вы́жлукчанае | вы́жлукчаныя | |
вы́жлукчанага | вы́жлукчанай вы́жлукчанае |
вы́жлукчанага | вы́жлукчаных | |
вы́жлукчанаму | вы́жлукчанай | вы́жлукчанаму | вы́жлукчаным | |
вы́жлукчаны ( вы́жлукчанага ( |
вы́жлукчаную | вы́жлукчанае | вы́жлукчаныя ( вы́жлукчаных ( |
|
вы́жлукчаным | вы́жлукчанай вы́жлукчанаю |
вы́жлукчаным | вы́жлукчанымі | |
вы́жлукчаным | вы́жлукчанай | вы́жлукчаным | вы́жлукчаных |
Кароткая форма: вы́жлукчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)