вы́жлукчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́жлукчаны вы́жлукчаная вы́жлукчанае вы́жлукчаныя
Р. вы́жлукчанага вы́жлукчанай
вы́жлукчанае
вы́жлукчанага вы́жлукчаных
Д. вы́жлукчанаму вы́жлукчанай вы́жлукчанаму вы́жлукчаным
В. вы́жлукчаны (неадуш.)
вы́жлукчанага (адуш.)
вы́жлукчаную вы́жлукчанае вы́жлукчаныя (неадуш.)
вы́жлукчаных (адуш.)
Т. вы́жлукчаным вы́жлукчанай
вы́жлукчанаю
вы́жлукчаным вы́жлукчанымі
М. вы́жлукчаным вы́жлукчанай вы́жлукчаным вы́жлукчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)