вы́енчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́енчу вы́енчым
2-я ас. вы́енчыш вы́енчыце
3-я ас. вы́енчыць вы́енчаць
Прошлы час
м. вы́енчыў вы́енчылі
ж. вы́енчыла
н. вы́енчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́енчы вы́енчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́енчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)