вы́енчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́енчу | вы́енчым | |
вы́енчыш | вы́енчыце | |
вы́енчыць | вы́енчаць | |
Прошлы час | ||
вы́енчыў | вы́енчылі | |
вы́енчыла | ||
вы́енчыла | ||
Загадны лад | ||
вы́енчы | вы́енчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́енчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)