выдурне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выдурне́нне | |
выдурне́ння | |
выдурне́нню | |
выдурне́нне | |
выдурне́ннем | |
выдурне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выдурне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выдурне́нне | |
выдурне́ння | |
выдурне́нню | |
выдурне́нне | |
выдурне́ннем | |
выдурне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)