выдумлё́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выдумлё́нік | выдумлё́нікі | |
выдумлё́ніка | выдумлё́нікаў | |
выдумлё́ніку | выдумлё́нікам | |
выдумлё́ніка | выдумлё́нікаў | |
выдумлё́нікам | выдумлё́нікамі | |
выдумлё́ніку | выдумлё́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)