выдумлё́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выдумлё́нік | выдумлё́нікі | |
| выдумлё́ніка | выдумлё́нікаў | |
| выдумлё́ніку | выдумлё́нікам | |
| выдумлё́ніка | выдумлё́нікаў | |
| выдумлё́нікам | выдумлё́нікамі | |
| выдумлё́ніку | выдумлё́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)