выдзіма́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выдзіма́льшчык | выдзіма́льшчыкі | |
выдзіма́льшчыка | выдзіма́льшчыкаў | |
выдзіма́льшчыку | выдзіма́льшчыкам | |
выдзіма́льшчыка | выдзіма́льшчыкаў | |
выдзіма́льшчыкам | выдзіма́льшчыкамі | |
выдзіма́льшчыку | выдзіма́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)