выда́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выда́тнік | выда́тнікі | |
выда́тніка | выда́тнікаў | |
выда́тніку | выда́тнікам | |
выда́тніка | выда́тнікаў | |
выда́тнікам | выда́тнікамі | |
выда́тніку | выда́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)