выдабыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выдабыва́ны выдабыва́ная выдабыва́нае выдабыва́ныя
Р. выдабыва́нага выдабыва́най
выдабыва́нае
выдабыва́нага выдабыва́ных
Д. выдабыва́наму выдабыва́най выдабыва́наму выдабыва́ным
В. выдабыва́ны (неадуш.)
выдабыва́нага (адуш.)
выдабыва́ную выдабыва́нае выдабыва́ныя (неадуш.)
выдабыва́ных (адуш.)
Т. выдабыва́ным выдабыва́най
выдабыва́наю
выдабыва́ным выдабыва́нымі
М. выдабыва́ным выдабыва́най выдабыва́ным выдабыва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)