выдабыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
выдабыва́ны | выдабыва́ная | выдабыва́нае | выдабыва́ныя | |
выдабыва́нага | выдабыва́най выдабыва́нае |
выдабыва́нага | выдабыва́ных | |
выдабыва́наму | выдабыва́най | выдабыва́наму | выдабыва́ным | |
выдабыва́ны ( выдабыва́нага ( |
выдабыва́ную | выдабыва́нае | выдабыва́ныя ( выдабыва́ных ( |
|
выдабыва́ным | выдабыва́най выдабыва́наю |
выдабыва́ным | выдабыва́нымі | |
выдабыва́ным | выдабыва́най | выдабыва́ным | выдабыва́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)