вы́гінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́гінка | вы́гінкі | |
| вы́гінкі | вы́гінак | |
| вы́гінцы | вы́гінкам | |
| вы́гінку | вы́гінкі | |
| вы́гінкай вы́гінкаю |
вы́гінкамі | |
| вы́гінцы | вы́гінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)